Οι ίσες αποστάσεις που τηρεί μεταξύ του θύτη και του θύματος, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στις εκθέσεις του για τις Καλές Υπηρεσίες του και την UNFICYP, είναι το δεύτερο αρνητικό σημείο.
Το πιο επικίνδυνο είναι η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στην ουσία του Κυπριακού, δηλαδή στην εισβολή, τη συνεχιζόμενη κατοχή και τον εποικισμό.
Απουσιάζει η επίρριψη ευθυνών στην Τουρκία για τη διαιώνιση του αδιεξόδου και για την εμμονή της στη λύση δύο κρατών και στην αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Αντίθετα, είναι απροκάλυπτη η αίσθηση ότι ο ΓΓ του ΟΗΕ επικεντρώνεται στην εφαρμογή δήθεν «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης», τα οποία το μόνο που θα επιφέρουν είναι την αναβάθμιση του ψευδοκράτους και την εξυπηρέτηση της τουρκικής πολιτικής για εξίσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας με το ψευδοκράτος.
Είναι απαράδεκτο να αξιώνει ο ΓΓ του ΟΗΕ «συνεργασία των δύο μερών»:

• Για την παράτυπη μετανάστευση, όταν είναι πολύ καλά γνωστό ότι η Τουρκία, μέσω των κατεχομένων, διεξάγει υβριδικό πόλεμο κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας εργαλειοποιώντας τη μετανάστευση.
• Για «επέκταση των εμπορικών και επιχειρηματικών δεσμών», όταν τα περισσότερα προϊόντα από τα κατεχόμενα προέρχονται είτε από την Τουρκία, είτε από κατεχόμενη γη που είναι αντικείμενο σφετερισμού.
• Για «αμοιβαία αποδεκτές και βιώσιμες λύσεις σε διαφωνίες που σχετίζονται με τους φυσικούς πόρους», όταν έπρεπε να ήταν ξεκάθαρο για τον κ. Γκουτέρεζ ότι η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Κύπρου είναι κυριαρχικό δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Επιβάλλεται η επαναφορά του Κυπριακού στη σωστή του βάση, δηλαδή ως προβλήματος εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και εποικισμού, για να είναι ξεκάθαρο το πλαίσιο των οποιωνδήποτε διεργασιών, επίκεινται στο Κυπριακό.

Γραφείο Τύπου
Λευκωσία, 5 Ιανουαρίου 2024