Το Κυπριακό ως διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής

Το Κυπριακό αποτελεί πρωτίστως διεθνές πρόβλημα εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και παράνομου εποικισμού. Μόνο μέσα από αυτό το πλαίσιο μπορεί και πρέπει να τίθεται σε οποιεσδήποτε διαδικασίες ή διαπραγματεύσεις.
Η αποσύνδεση του Κυπριακού από τη διεθνή του διάσταση οδηγεί αντικειμενικά σε εξίσωση θύτη και θύματος και σε πολιτικές που νομιμοποιούν τετελεσμένα της κατοχής.

Η πάγια θέση είναι ότι η ουσία του προβλήματος δεν βρίσκεται στις σχέσεις των δύο κοινοτήτων, αλλά στην παρουσία κατοχικού στρατού και στην παραβίαση του διεθνούς δικαίου.

Προτεραιότητα η διεθνής πτυχή του Κυπριακού

Πρώτη και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα αποτελεί η συζήτηση και επίλυση της διεθνούς πτυχής του Κυπριακού.
Αυτή περιλαμβάνει:

• την αποχώρηση του τουρκικού στρατού κατοχής
• τη συμφωνία για τον επαναπατρισμό των εποίκων
• την κατάργηση των εγγυήσεων και των μονομερών επεμβατικών δικαιωμάτων

Χωρίς την επίλυση αυτών των θεμελιωδών ζητημάτων, οποιαδήποτε συζήτηση για εσωτερικές διευθετήσεις παραμένει κενή περιεχομένου.

Διεθνής Διάσκεψη με ρόλο του ΟΗΕ

Η διεθνής πτυχή του Κυπριακού πρέπει να συζητηθεί στο πλαίσιο διεθνούς διάσκεψης, με τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, των τριών εγγυητριών δυνάμεων και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Ο ρόλος του ΟΗΕ είναι καθοριστικός, καθώς εκφράζει και εφαρμόζει τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Η διάσκεψη αυτή οφείλει να έχει σαφή και δεσμευτικό χαρακτήρα, όχι αόριστες πολιτικές διακηρύξεις.

Πλήρης αποχώρηση στρατευμάτων και κατάργηση εγγυήσεων

Απαραβίαστη θέση αποτελεί η πλήρης αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, με ρητή ρήτρα λήξης ισχύος εντός 18 μηνών.
Παράλληλα, πρέπει να καταργηθεί οριστικά το σύστημα εγγυήσεων και τα μονομερή επεμβατικά δικαιώματα, τα οποία είναι ασύμβατα με την κυριαρχία και την ευρωπαϊκή υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Μπορεί να συζητηθεί μόνο η αντικατάσταση των εγγυήσεων από μηχανισμούς ευρωπαϊκού χαρακτήρα, χωρίς τη συμμετοχή των υφιστάμενων εγγυητριών δυνάμεων.

Επαναπατρισμός εποίκων και επιστροφή προσφύγων

Η διεθνής διάσκεψη πρέπει να αποφασίσει τον επαναπατρισμό των εποίκων και την επιστροφή των προσφύγων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, στις περιουσίες τους, σε συνθήκες ασφάλειας.
Η αποκατάσταση των δικαιωμάτων των προσφύγων δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο συμψηφισμών ή μεταβατικών «διευθετήσεων» χωρίς τέλος.

Η επιστροφή και η ασφάλεια αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης.

Εσωτερική πτυχή με ευρωπαϊκή σύνθεση

Η εσωτερική πτυχή του Κυπριακού πρέπει να συζητηθεί σε διάσκεψη με τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, των δύο κοινοτήτων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η παρουσία της ΕΕ είναι κρίσιμη, καθώς η Κύπρος είναι κράτος-μέλος και η λύση οφείλει να εδράζεται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Η συζήτηση αυτή δεν μπορεί να αποκοπεί από τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.

Εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου χωρίς παρεκκλίσεις

Απαραβίαστο πλαίσιο της λύσης πρέπει να είναι η πλήρης εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε ολόκληρη την Κυπριακή επικράτεια.
Χωρίς μόνιμες παρεκκλίσεις, χωρίς μακρές μεταβατικές περιόδους και χωρίς πρωτογενές δίκαιο.

Οι τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης — διακίνησης, εγκατάστασης, περιουσίας και εργασίας — πρέπει να ισχύουν για όλους τους νόμιμους κατοίκους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Σεβασμός ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων

Η λύση του Κυπριακού οφείλει να διασφαλίζει τον απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου.
Χωρίς διακρίσεις, χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς θεσμικούς αποκλεισμούς.

Η δημοκρατική λειτουργία του κράτους δεν μπορεί να υπονομεύεται στο όνομα της «ισορροπίας» ή της «λειτουργικότητας».

Έλεγχος συμβατότητας της λύσης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο

Η διάσκεψη πρέπει να αποφασίσει τη σύσταση Επιτροπής Ειδικών από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με αρμοδιότητα να εξετάσει τη συμβατότητα όλων των προνοιών της λύσης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Όποιες πρόνοιες δεν είναι συμβατές, πρέπει να διαγράφονται.

Παράλληλα, επιτροπή συνταγματολόγων θα προτείνει τις αναγκαίες τροποποιήσεις στο Σύνταγμα, ώστε να ενσωματωθούν οι συμφωνημένες αλλαγές με τρόπο θεσμικά ασφαλή και δημοκρατικό.