Δεν τον γνώρισα!

Δεν είχα την χαρά και τη τιμή να τον γνωρίσω!

Δεν ταξίδεψα μέσα από τη φωνή του, δεν μοιράστηκα μαζί του στιγμές ….

Αλλά είναι σαν να τον ξέρω!

Γιατί μου μίλησε με τους στίχους του, γιατί έβαλε την υπογραφή του στα ιδανικά της γενιάς μου, γιατί … το αίμα του , με δεσμεύει μέχρι σήμερα. Με δεσμεύει! Μας δεσμεύει! 

Όλους, όσοι πιστεύουμε σε υψηλά ιδανικά, στον αγώνα για το δίκαιο, στη δημοκρατία.

Αυτά, που στη θεωρία, είναι αυτονόητα και αποτελούν προμετωπίδες σε πολιτικά μανιφέστα και χάρτες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. 

Αυτά, πάνω στα οποία εδράζουν καταστατικά και συντάγματα ευνοουμένων χωρών. Αυτά, που καταστρατηγούνται με τη μεγαλύτερη ευκολία, όταν συγκρούονται με τα μεγάλα συμφέροντα των ισχυρών. 

Αρχές και αξίες που, για κάποιους, αλλάζουν φόρμα και σχήμα , ανάλογα με τις καταστάσεις, τα συμφέροντα, τα βολέματα.

Όχι όμως για τον Δώρο Λοιζου, όχι , για όλους  τους Δώρους, που κρατούν Θερμοπύλες και αγωνίζονται μέχρι εσχάτων για αυτά που πιστεύουν. Έστω και εάν χλευάζονται από τους βολεμένους, από αυτούς που αρκούνται στα ελάχιστα, από τους δωσίλογους.

Δεν θα ήθελα, σήμερα, να ακολουθήσω τη πεπατημένη. Να μιλήσω για τη μεγάλη του θυσία, για το ακατανόητο της μη τιμωρίας των δολοφόνων του, για την ατέρμονη αγωνιστικότητα του, για τον αντιφασιστικό, αντιχουντικό αγώνα του, για την ευρυμάθεια του και για τη βάναυση δολοφονία του στις 30 του Αυγούστου 1974.

Είναι ήρωας! Όχι μόνο διότι τον δολοφόνησαν οι φασίστες ,  αλλά γιατί το αίμα του έγινε χείμαρρος και στο διαβα του αγγίζει ψυχές, εμπνέει, καθοδηγεί και παρακινεί για αγώνα. 

Ριψοκίνδυνος, αυθόρμητος, με δυνατό δημοκρατικό φρόνημα, οπαδός  της δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας, με άδολο πατριωτισμό, μακριά από προβολείς και δημοσιότητα, αλλά με τόλμη και παλληκαριά, ο Δώρος Λοιζου,  μετατράπηκε σε μάρτυρα της  προάσπισης της δημοκρατίας και της νομιμότητας. Πρόσθεσε το όνομα του στο μακρύ κατάλογο των ηρώων της δημοκρατικής αντίστασης του λαού μας.

Στο σημείο αυτό, να μου επιτρέψετε να σταθώ για λίγο, και στον  Χρυσήλιο Μαυρομμάτη. Να τιμήσω τη μνήμη του και ταυτόχρονα να διευρύνω το φάσμα και να τιμήσω όλους τους αθώους συνανθρώπους μας που πλήρωσαν με τη ζωή τους τις αυθαιρεσίες, τις ακρότητες και τα εγκλήματα του φασισμού. Την ώρα που οι κατακτητές νέμονταν τα λάφυρά τους, την Κερύνεια, τη Μόρφου, την Καρπασία και την Αμμόχωστο και στον Πενταδάκτυλο ανέμιζε η σημαία με το μισοφέγγαρο, στο κέντρο της Λευκωσίας στηνόταν δολοφονικό καρτέρι μισαλλοδοξίας και αδελφοκτόνου μίσους, σε μια τραγική κορύφωση των πιο μαύρων σελίδων της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας.

Ο Δώρος Λοίζου στο σύντομο διάβα του στην επίγεια ζωή έγραψε τη  δική-του ηρωική ιστορία και αναμφίβολα αποτελεί το κορυφαίο σύμβολο της δημοκρατίας και της αντίστασης.

Αυτό , όμως, που τον κάνει να είναι ο ήρωας της καρδιάς μας, είναι η αυθεντικότητα που έχει καταγραφεί και ζει μέσα από τον στίχο του. Και το μελάνι του, που συνεχίζει να ρέει μέχρι σήμερα και να φωνάζει , να κραυγάζει για δικαίωση, για απελευθέρωση της πατρίδας από τον Τούρκο κατακτητή.

Ο μύθος για δικοινοτική ρήξη , για κίνδυνο αφανισμού των Τουρκοκύπριων από τους Ελληνοκύπριους, η  ψευδεπίγραφη  ανάγκη αλλοίωσης της λογικής ένας άνθρωπος , μια ψήφος.

Η σημερινή εξοικείωση με το έγκλημα που έγινε το 1974, η αποδοχή μιας λογικής του παραλόγου, που υποδεικνύει ότι είναι φυσιολογικό, να ενισχύουμε οικονομικά την κατοχή.

Η διεθνής συνομωσία συμφερόντων, που δίνει συγχωροχάρτι,  σε μια χώρα που εισβάλλει σε μια άλλη χώρα, που κατέχει παράνομα τα εδάφη της για σχεδόν μισό αιώνα, που έχει εποικίσει και που συνεχίζει να αλλοιώνει δημογραφικά τον ντόπιο πληθυσμό. 

Και το αλλόκοτο, που βιώνουμε σήμερα. Αν και καταδικάζουμε κάθετα και καταγγέλλουμε κάθε μορφή εισβολής, χωρίς εξαιρέσεις.  Βλέπουμε να έχει  γυρίσει ο κόσμος ανάποδα , με κυρώσεις, που αγγίζουν βαθιά την καθημερινότητα των απλών πολιτών, για μια άλλη εισβολή, την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία . Ενώ για τη Κύπρο, ισχύουν άλλα κριτήρια. Μια διεθνής υποκρισία , για δυο μέτρα και δυο σταθμά. 

Όλα αυτά, σίγουρα αγγίζουν βάναυσα τη ψυχή του Δώρου Λοιζου και μπορώ να τον φανταστώ να συνεχίζει να γράφει στίχους από εκεί που βρίσκεται,  με άυλο μελάνι, ψέγοντας τα μαύρα πλοκάμια της ψευτιάς, του εγωισμού, της απατρίας, των εύκολων λύσεων, της ευθυνοφοβίας.

Το να είσαι διεκδικητικός, αξιοπρεπής και να λες τα πράγματα με το όνομα τους, κάποιοι, σήμερα, το λοιδορούν και σε στοχοποιούν ως  «απορριπτικό  και λυσοφοβικό». Η διεκδίκηση για τα δίκαια της Κύπρου και όλων των νόμιμων κατοίκων της, είναι  πατριωτική υπευθυνότητα. Με αυτή την υπευθυνότητα η ΕΔΕΚ βαδίζει μέχρι σήμερα, έχοντας ως λάβαρο τη θυσία του Δώρου Λοιζου και όλων των ηρώων της και τη παρακαταθήκη που της άφησε ο Βάσος Λυσαρίδης.

Στο δικό σου πρόσωπο Δώρο Λοιζου τιμούμε σήμερα, όλους όσοι αντιστάθηκαν στον φασισμό, στην ΕΟΚΑ Β’ , στην προδοσία.

Η οργή μας θα θεριεύει, όσο η κατοχική σημαία  θα πληγώνει τον Πενταδάκτυλο και από εκεί, αναβοσβήνοντας με λαμπάκια και φώτα,  να προκαλεί βάναυσα τα αισθήματα και την αξιοπρέπειά μας.

Όλοι θέλουμε λύση, αλλά όχι όποια λύση, έτσι … για να τελειώνουμε , έτσι γιατί κουραστήκαμε ….χωρίς να βλέπουμε ότι ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου για την ολοκληρωτική κατάληψη της Κύπρου από την Τουρκία. Εξ άλλου, αυτό ήταν το πλάνο από το 1957 και είναι καταγραμμένο σε βιβλίο από τον Τούρκο συνταγματολόγο Νεχιτ Εριμ. Η επανακατάληψη της Κύπρου και τα διαφορά στάδια για επίτευξη του στόχου, με σχεδιαγράμματα. Σήμερα διανύουμε τις τελευταίες σελίδες αυτού του βιβλίου. 

Υποσχόμαστε Δώρο, 

σε σένα και σε όλους, 

όσοι αγωνίστηκαν για τη ματαίωση των διχοτομικών σχεδιασμών σε βάρος της πατρίδας μας, 

όσοι  το 1974 βίωσαν την τουρκική εισβολή, τον βιασμό, τον εκτοπισμό, την προσφυγιά, την απώλεια των περιουσιών τους, αλλά και την εγκατάλειψη και την αδιαφορία,

Υποσχόμαστε,  ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια δίκαιη λύση και όχι διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια λύση που δεν θα επιτρέπει την επανάληψη του παρελθόντος.

Διεκδικούμε λύση δημοκρατική, λειτουργική, χωρίς εθνοτικούς ή θρησκευτικούς διαχωρισμούς, χωρίς ακρωτηριασμό των πολιτικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κανενός κυπρίου, στο πλαίσιο της συνέχειας της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε.

Διεκδικούμε λύση με πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε ολόκληρη την κυπριακή επικράτεια, χωρίς εγγυήσεις και οποιασδήποτε μορφής επεμβατικών δικαιωμάτων τρίτων χωρών και πολύ περισσότερο της Τουρκίας.

Αν ένας λαός υπό ημικατοχή δεν διεκδικήσει με σθένος και αποφασιστικότητα τα αναφαίρετα δικαιώματά του, κανένας δεν πρόκειται να του τα χαρίσει. Αν εμείς αφεθούμε να συμφιλιωθούμε με τη κατοχή, να συναινέσουμε σε σχέδια που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα, τότε κανένας δεν θα αγγίξει την αδικία, κανένας δεν θα υπερασπιστεί το δίκαιο. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και όπως εύστοχα είπε ο ποιητής Δώρος Λοιζου « η αλήθεια  είναι πιο καυτή και από τη μήτρα του ήλιου.»

Έχουμε μια ανοιχτή πρόκληση μπροστά μας. Θα ακολουθήσουμε την αποτυχημένη πεπατημένη προσέγγιση που οδηγεί μονίμως και επαναληπτικά, σε αδιέξοδο. η θα προχωρήσουμε  σε μια νέα διεκδικητική πολιτική όπως πολλές φορές την έχουμε καθορίσει. Ναι! είναι δύσκολη η ανατροπή των κατολισθήσεων, είναι όμως εφικτή. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να κυριαρχήσει το άδικο και να είμαστε η τελευταία γενιά Ελλήνων στην Κύπρο.

Για μας Δώρο, αυτός ο αγώνας δεν είναι θέμα υποχρέωσης, είναι θέμα Εθνικής και Ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Είμαστε σίγουροι, ότι εσύ, με τη γαλήνη στα μάτια και το χαμόγελο στα χείλη,  συνεχίζεις να ξαγρυπνάς, φρουρός, στις αυλάδες του κόσμου, με την αλήθεια για όπλο και τους στίχους φυσέκια.

Και μείς, που πιστέψαμε στα ίδια ιδανικά με σένα, όσο μικροί και λίγοι και νάμαστε θα κρατήσουμε ψηλά το λάβαρο του αγώνα και της θυσίας σου. Θα παραμείνουμε πιστοί στην προτροπή σου και θα αντιστεκόμαστε στους γελοίους, τους σοβαρούς, τους ανατολικούς, τους δυτικούς, τους προτεστάντες, τους καθολικούς, τους δικούς, τους οχτρούς, τέλος πάντων σ΄ όλους εκείνους,που παίρνουν τη ζωή σαν καπρίτσιο της στιγμής και θα συνεχίσουμε λαβωμένοι, ματωμένοι, αλλά περήφανοι, με φωνές και συνθήματα να διεκδικούμε ψωμί και λευτεριά.

Συναγωνιστή Δώρο Λοιζου , τώρα που ξανά βρεθήκατε με τον Γιατρό, είμαστε σίγουροι και το νιώθουμε, ότι μας αγκαλιάζετε, μας παρακολουθείτε και μας δίνετε δύναμη να συνεχίσουμε αυτό που εσείς αρχίσατε.

Δώρο, ο λόγος σου, η ζωή σου και η θυσία σου είναι και θα είναι  φάρος φωτεινός και καθοδηγητής για όλους εμάς.

 Αιώνια ας είναι η μνήμη σου.  

Γραφείο Τύπου
Λευκωσία, 28 Αυγούστου 2022