Η ιστορία πρέπει να τιμάται, να διδάσκει και να διδάσκεται.

Η σημερινή ημέρα, που ορίστηκε ως Ημέρα Δημοκρατικής Αντίστασης, επειδή στις 7 Δεκεμβρίου 1974 επέστρεψε στην Κύπρο ο νόμιμος Πρόεδρος Εθνάρχης Μακάριος και αποκαταστάθηκε η συνταγματική τάξη μετά τον μαύρο Ιούλη, είναι ημέρα μνήμης και τιμής για αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη νομιμότητα, μαχόμενοι κατά του προδοτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974.

Η ΕΔΕΚ, η μοναδική οργανωμένη αντίσταση κατά των πραξικοπηματιών, μετρά νεκρούς και αγρίως βασανισθέντες, μετρά όμως και πράξεις απαράμιλλου ηρωισμού, έναντι της προδοσίας και δηλώνει με σεμνότητα, υπερήφανη, γιατί οι Εδεκίτες του Βάσου Λυσσαρίδη δεν κρύφτηκαν και δεν σιώπησαν όταν κυριάρχησε η έπαρση των εγκληματιών που πούλησαν την πατρίδα μας.

Πενήντα χρόνια μετά, η πληγή της Κύπρου ακόμα αιμορραγεί, η κατεχόμενη μας γη στενάζει σκλαβωμένη, οι εγκέφαλοι του πραξικοπήματος στην Κύπρο, κυκλοφορούσαν και κάποιοι ακόμα κυκλοφορούν ανερυθρίαστα.

Αλλά εμείς, καθοδηγούμενοι από τους ηρωικούς αντιστασιακούς του 1974, προειδοποιούμε ότι δεν θα τους ντροπιάσουμε και θα τιμήσουμε τους αγώνες και τη μνήμη τους. Θα αντισταθούμε σε «λύση» που θα καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία, θα θέτει σε κίνδυνο την παρουσία του Ελληνισμού στην Κύπρο, θα παραδίδει την Κύπρο στην Τουρκία.

Γιατί, ΕΔΕΚ και αντίσταση, είναι συνώνυμα.

. 

Γραφείο Τύπου

Λευκωσία, 7 Δεκεμβρίου 2024