Τα μέχρι στιγμής δεδομένα που προκύπτουν δεν μας επιτρέπουν να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι όσον αφορά τη θετική κατάληξη αυτής της διαδικασίας. Τόσο η συμπεριφορά της Τουρκίας όσο και του κατοχικού καθεστώτος, αλλά και το γεγονός ότι μετά από τόσους μήνες παραμένει ασαφής τόσο η διαδικασία που θα ακολουθηθεί  όσο και η βάση συζήτησης για την επίλυση του κυπριακού, θα πρέπει να μας καταστήσουν ιδιαίτερα επιφυλακτικούς όσον αφορά αυτή την προσπάθεια.

Την ίδια στιγμή όμως θα πρέπει, όπως πολλές φορές τονίσαμε, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία και να επιχειρήσει με καθαρές διαδικασίες και θέσεις να προτάξει τα θέματα που έχουν σχέση με τις αποφάσεις  του ΟΗΕ και ιδίως  της Γενικής Συνέλευσης. Δηλαδή όσον αφορά τη διαδικασία να επιμείνει στην ανάγκη σύγκλησης Διεθνούς Διάσκεψης για το κυπριακό και όσον αφορά τη βάση, να συζητηθεί κατά προτεραιότητα η διεθνής πτυχή του κυπριακού, δηλαδή η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, ο επαναπατρισμός των εποίκων, η επιστροφή των προσφύγων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, σε συνθήκες ασφάλειας στις περιουσίες τους και η κατάργηση των αναχρονιστικών συνθηκών Εγγύησης και Συμμαχίας.

Η διεθνής πτυχή του κυπριακού επιβεβαιώνεται μέσα από τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης και όποιος δεν τις σέβεται θα είναι εκτεθειμένος και υπόλογος στη διεθνή κοινότητα. Αυτό θα έπρεπε να  το είχαμε αξιοποιήσει. Από εκεί και πέρα είναι προφανές πως τόσο η Τουρκία όσο και  το κατοχικό καθεστώς πετύχουν μέσα από μια παρελκυστική πολιτική να κατοχυρώσουν πρόσθετα κέρδη όσον αφορά τη διαδικασία και τη βάση συζήτησης για να μπορέσουν με αυτό τον τρόπο  να οδηγήσουν ενδεχομένως τη λύση  είτε σε τουρκικών προδιαγραφών περιεχόμενο ή σε αντίθετη περίπτωση να επιρριφθούν ευθύνες στη δική μας πλευρά. Και αυτό για να μπορέσει η Τουρκία ανενόχλητη να συνεχίσει την ισλαμοποίηση του κατοχικού καθεστώτος  και κυρίως τη δημιουργία συνθηκών προσάρτησής του.

Γραφείο Τύπου

 Λευκωσία, 7 Απριλίου 2019